21 de março de 2021

Dia Mundial da Poesia


Al certamen en la canonización de San Reimundo,
donde se mandó se alabase la castidad del santo en dejar al Rey porque no dejaba su dama, cuando para huir echó la capa en el mar y navegó sobre ella. Mandóse que el soneto fuese en portugués y que comparase la castidad del santo con alguno de los patriarcas del Antiguo Testamento 
 
Se casto ao bom Joseph nomea a fama,
só porque lá no meio da sua idade,
único exemplo foi da castidade,
de cujo nome o santo autor o chama;
se mais naon fizo que fugir da dama,
lançando a capa co suma honestidade
nas taon inmigas maons que à sua vontade
lhe quiseram forçar na branda cama,
melhor, Raimundo, a fama casta é vossa,
pois que naon só fugis da que vos segue,
mais também da que segue ao Rei furiosa.
Ele lançou a capa à que o persegue;
vós, pela naon olhar na lusuriosa
maon, a lançaes no mar onde navegue.

Don Francisco de Quevedo y Villegas 
Las tres Musas últimas castellanas.
Segunda cumbre del Parnaso español (1670)

2 comentários:

  1. Interessante o português arcaico, mas há aqui uma mistura de palavras que me confunde, como leiga na matéria... Mas viva a Poesia e seus ilustres representantes!

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Trata-se do português seiscentista (barroco) utilizado por um castelhano, com uma ortografia que tentava reproduzir o melhor possível uma língua que à partida não dominaria muito bem, designadamente na representação das vogais nasais, inexistentes em espanhol.

      Eliminar